Voor Sterre was het moment waarop ze thuiskwam in haar eigen huis en ontdekte dat de geur van houtrook sterker was dan die van haar versgezette kop thee de druppel die de emmer deed overlopen. Het klinkt misschien als een klein ongemak, maar dag in dag uit leven met een lucht die je neus prikkelt en je ademhaling zwaar maakt, kan behoorlijk slopend zijn. “Ik woon hier toch niet in een rookhut?” dacht ze, terwijl ze de ramen weer eens dichtdeed om de rook buiten te houden – een vruchteloze poging, zo bleek.
Houtkachel, maar dan zonder charme
Houtkachels worden vaak gezien als gezellig, warm en knus, maar voor Sterre is het allesbehalve dat. Haar buurman stookt namelijk niet alleen in de winter. Nee, hij lijkt het vuur letterlijk warm te houden, ongeacht de temperatuur buiten. Terwijl anderen genieten van de lentezon, ruikt Sterre alleen maar de geur van verbrande houtblokken. “Zelfs bij 20 graden staat die kachel te roken,” zegt ze. “Ik vraag me af of hij er marshmallows boven roostert of gewoon een hekel heeft aan frisse lucht.”
Rook in huis, letterlijk
Wat het nog frustrerender maakt, is dat de rook niet beperkt blijft tot buiten. Ondanks Sterre’s pogingen om ramen en deuren hermetisch te sluiten, vindt de rook altijd een weg naar binnen. Het is alsof ze ongevraagd mee moet genieten van haar buurman’s vuurtjes. De geur nestelt zich in haar meubels en gordijnen, en frisse lucht is een luxe geworden. “Ik hoef geen geurkaarsen meer, want mijn hele huis ruikt permanent naar kampvuur,” zegt ze met een wrange glimlach.
Een muur van onbegrip
Sterre heeft haar frustraties meerdere keren proberen te delen met haar buurman. Ze vroeg hem beleefd of hij minder vaak kon stoken of een modernere, milieuvriendelijke kachel wilde overwegen. Maar zijn reactie was allesbehalve begripvol. “Hij zei dat hij het recht had om te stoken,” vertelt Sterre. “Nou ja, ik heb ook het recht om adem te halen, toch?” Zijn onverschillige houding zorgde ervoor dat ze zich steeds meer machteloos voelde.
Gezondheidsproblemen stapelen zich op
Het constante leven in de rook heeft inmiddels zijn tol geëist op Sterre’s gezondheid. Ze heeft last van branderige ogen, een droge keel en een aanhoudende hoest. Soms voelt ze zich duizelig en vermoeid, simpelweg door de luchtkwaliteit in haar eigen huis. Aanvankelijk probeerde ze het te negeren, maar naarmate de klachten erger werden, realiseerde ze zich dat dit geen situatie was die vanzelf zou verdwijnen.
De stap naar de gemeente
Uiteindelijk besloot Sterre dat ze niet langer kon wachten op een verandering die van de buurman zelf moest komen. Ze diende een klacht in bij de gemeente, een stap waar ze lang over had getwijfeld. Ze wist dat dit waarschijnlijk de relatie met haar buurman verder zou verslechteren, maar haar gezondheid en woongenot gingen voor. “Het voelde alsof ik een laatste redmiddel gebruikte,” zegt ze.
Hoe ga je om met overlast?
Houtrook lijkt een klein probleem, maar het kan een grote impact hebben op het leven van mensen zoals Sterre. Haar situatie roept vragen op die veel verder gaan dan alleen deze burenruzie. Hoe ga je om met burenoverlast? En wanneer is het gerechtvaardigd om stappen te ondernemen die de relatie met je buren onder druk zetten?
Heb jij zelf wel eens een soortgelijke situatie meegemaakt? Wat zou jij doen als je elke dag met overlast te maken had? Laat het weten en deel je ervaringen – want een goede buur mag dan beter zijn dan een verre vriend, maar soms voelt het toch alsof die verre vriend minder rook in je huis zou brengen.